We kunnen beter vertrouwen hebben in de Europese Commissie dan in minister Adema van Landbouw

Nederland moet van de Europese Commissie veel sneller dan het kabinet dacht zorgen dat oppervlaktewateren niet meer vervuild worden door mest van Nederlandse boeren. Dat blijkt uit brieven die de Commissie verstuurde aan de minister, die daarover de Tweede Kamer niet meteen informeerde. Dat is al erg genoeg, maar intussen vragen wij ons af of we niet beter ons vertrouwen kunnen stellen in de Europese Commissie dan in de minister van Landbouw.

24 jan. 2023
Nederlandse polders bij horizon

Het verhaal in het kort: de Europese Commissie wil dat Nederlandse boeren voorkomen dat (kunst)mest in de Nederlandse wateren terecht komt. Tot nu toe viel Nederland onder een zogenaamde ‘derogatiemaatregel’: boeren mogen meer mest uitrijden dan is toegestaan onder de voorwaarde dat vergaande stappen worden gezet én de belofte dat Nederland op een bepaalde datum wél voldoet aan de eisen.

En wat blijkt: waar minister Adema de Tweede Kamer op 20 december nog voorhield dat Nederlandse boeren pas per 2024 maatregelen zouden hoeven nemen, bleek de Europese Commissie al klaar te zijn met Nederland. De maatregelen moeten zo snel mogelijk ingevoerd worden.

Mocht dit alles een gevoel van déjà-vú veroorzaken: ja, ook wij moesten meteen denken aan de stikstofkwestie. In dat geval waren het rechterlijke uitspraken die de Nederlandse regering dwongen zich te houden aan Europese regelgeving, waardoor agrariërs die eerst nog gerustgesteld waren opeens alles in het werk moesten stellen om aan de stikstofwetgeving te voldoen.

Jojo-beleid

En nu gebeurt het weer. Eerst vertelde minister Adema op 20 december nog de Tweede Kamer dat boeren pas per 2024 zogenaamde bufferstroken moeten aanhouden tussen hun land en sloten. Zo moet de verontreiniging van meren en rivieren voorkomen worden. Maar nu heeft Adema van de Commissie een tik op de vingers gekregen en moeten boeren al per maart van dit jaar in actie komen. Niet zo gek dat boeren geërgerd raken door dit yoyo-beleid.

Maar wat wij ons nu afvragen: waarom draait de Europese Commissie Nederland nu zo de duimschroeven aan? Omdat men in Brussel blijkbaar niet meer zomaar aanneemt wat de minister zegt.