Vooruit gaan we alleen samen

Ook partijen die ooit opkwamen voor asielzoekers en migranten schuiven op naar rechts. De kapotte asielketen krijgt dreun na dreun. Niet streng asielbeleid maar goed asielbeleid moet het doel zijn. En alleen als ‘middenpartijen’ ook echt terugkomen naar dat midden, kunnen de gevolgen van wanbeleid ongedaan worden. 

26 sep. 2025

Wie durft er nog te zeggen dat vluchtelingen welkom zijn, na jaren van ophitsing tegen vreemdelingen? Wie durft mensenrechten nog leidend te maken in de context van asielzoekers na het geweld van afgelopen weekend toen extreemrechtse lui door de straten van Den Haag trokken onder het mom van falend asielbeleid?

Het is angstaanjagend wat we in de stad van Vrede en Recht zagen. Maar die angst moet politici juist sterken om op basis van onze waarden beleid te maken en níet mee te bewegen met de radicale uitdagers. Al 25 jaar krijgt Geert Wilders de ruimte om met zijn halve waarheden en hele leugens het asielbeleid naar rechts te trekken. En zelfs partijen die zich daar altijd fel tegen verzetten, kiezen ervoor om toch een stap verder in de asielfuik in te zetten.

Een paar recente voorbeelden: Tijdens Prinsjesdag vorig jaar, kondigde Frans Timmermans groots aan dat GroenLinks/PvdA was opgeschoven op asiel en dat er met hem en zijn partij viel te praten over “strenger en soberder asielbeleid”. Het bleef helaas niet bij één partij. Later meldde D66 zich, niet toevallig via de Telegraaf. Ook Rob Jetten benadrukte nu dat hij “tuig” ziet bij asielzoekers en dat zijn partij ‘strenger’ asielbeleid wil. Alsof woorden als ‘streng’ en ‘sober’ synoniem zijn voor goed en uitvoerbaar beleid. Twee pijlers - goed en uitvoerbaar – die blijkbaar niet meer relevant zijn. Een kwalijke, onbegrijpelijke tendens die belangrijke signalen en alarmbellen negeert. 

De Vereniging Nederlandse Gemeenten, bijvoorbeeld, maakt zich grote zorgen over de uitvoerbaarheid van het voorstel om statushouders niet langer voorrang te geven op de woningmarkt. De Raad van State oordeelt dat het voorstel in strijd is met de Grondwet. De IND waarschuwt dat de asielwetten die voorliggen zorgen voor een nóg hogere werkdruk. De problemen, zoals bijvoorbeeld veel te lange wachttijden voor asielprocedures, worden alleen maar groter. De lijst is helaas veel langer, maar de essentie is dat niet de kwaliteit van wet- en regelgeving leidend is, maar de kracht van de oneliner. 

Een crisis die vooral gecreëerd is door wanbeleid en die via valse beeldvorming al jaren wordt uitgemolken, verdiept zich almaar meer onder druk van steeds weer schuivende panelen. En die tendens is uiteindelijk alleen maar dienstbaar aan precies die partijen die groeien op een propagandistisch vijandbeeld. Collega’s; kom tot bezinning! 

Marieke Koekkoek