Van Internationale Vrouwendag naar een minister voor Emancipatie en Kansengelijkheid

We zetten wat feiten voor je op een rij:

• Tenminste elke tien dagen wordt in ons land een vrouw vermoord omdat ze vrouw is, ook wel ‘femicide’ genoemd.

• Bijna de helft van de jonge vrouwen krijgt te maken met verschillende vormen van seksueel geweld, denk aan fysiek seksueel geweld en intimidatie.

• Eén op de vijf vrouwen is wel eens fysiek mishandeld door een (ex-)partner.

• Elf procent werd slachtoffer van seksueel geweld gepleegd door een (ex)partner.

• Eén op de acht vrouwen is ooit in haar leven verkracht.

We zouden de lijst nog veel langer kunnen maken. Maar de essentie lijkt ons duidelijk: de ongelijkheid is – ondanks progressie, want die is er ten aanzien van (kansen)gelijkheid en emancipatie natuurlijk ook – nog steeds te groot, met nog veel te vaak gruwelijke gevolgen.

Eén Vrouwendag per jaar lost die enorme problemen niet op. Het is wel een gelegenheid om de verdrietige en boos makende feiten zoals hierboven genoemd, opnieuw te agenderen. Jaar na jaar. Net zo lang als nodig. En ja, nodig is het dus, helaas. Broodnodig.

In de strijd tegen huiselijk en seksueel geweld, in de strijd voor gelijke waardering van mannen en vrouwen op de werkvloer, voor diversiteit en een financieel betere vergoeding in sectoren waar vrouwen domineren – denk aan zorg en onderwijs, bijvoorbeeld – wil Volt kansengelijkheid en emancipatie veel structureler beleidsmatige aandacht gaan geven. Dit doen we vanuit het Europees Parlement en de Tweede Kamer, evenals vanuit alle andere landen in Europa waar Volt op lokaal en nationaal actief is.

Daarom wil Volt:

• een minister voor Emancipatie en Kansengelijkheid. Zo’n minister moet er dan alle dagen van het jaar op toezien dat gelijkheid tussen mannen en vrouwen en diversiteit binnen het onderwijs, alle beleidsterreinen van de overheid en het bedrijfsleven, van ambitie naar resultaat wordt vertaald; 

• dat deze minister zich permanent inzet om het probleem van fysiek en verbaal (huiselijk) geweld en intimidatie te bestrijden; 

• gelijke beloning en een gelijk uurloon voor mannen en vrouwen in vergelijkbare functies;

• beroepssegregatie tegengaan in heel Europa, onder andere door in het onderwijs te beginnen met voorlichting over beklemmende stereotypen rondom zogenaamde ‘mannelijke’ of ‘vrouwelijke’ beroepen;

• gendersensitief medisch beleid;

• een overheid die het goede voorbeeld geeft, zowel in termen van representatie (quota) als met betrekking tot haar beloningsbeleid;

• middelgrote en grote bedrijven verplichten tot een jaarlijkse rapportage (en dus transparantie) met betrekking tot de loonkloof;

• met trainingen ervoor zorgen dat mensen in dienst van de overheid discriminatie tijdig gaan herkennen en weten hoe dat aan te pakken;

• gratis kinderopvang.

Wij wensen iedereen, kortom, een strijdbare Vrouwendag. Volt zet de strijd in ieder geval voort.

Nilüfer Gündoğan namens Volt