De Amerhof: kunst of leefbaarheid? Tijd voor een groen plein.
De Amerhof in de Rivierenwijk is een plein met een steeds urgenter probleem. Ontworpen als een kunstwerk dat ontmoeting en verbinding moest stimuleren, is het plein vandaag de dag vooral een uitgestrekte vlakte van stenen. Inwoners ervaren het als heet, onaantrekkelijk en weinig uitnodigend. De vraag die al jaren boven de wijk hangt, is simpel maar scherp: blijven we vasthouden aan het stenen kunstwerk, of kiezen we eindelijk voor leefbaarheid en groen?
Meer weten? Check onze podcast hieronder.
Een plein dat zijn belofte niet waarmaakt
De Amerhof is aangelegd als één groot “stenen tapijt”, met een mozaïekachtig patroon dat verwijst naar een Perzisch kleed. Van gevel tot gevel ligt het plein vol klinkers. Het idee was dat dit een centrale plek zou worden waar bewoners elkaar ontmoeten. In de praktijk gebeurt dat nauwelijks. Het plein voelt leeg, mensen blijven er niet hangen en in de zomer loopt de temperatuur er extreem op. Door het ontbreken van schaduw en groen is de Amerhof een hitte-eiland geworden, precies het tegenovergestelde van wat een prettig verblijfsplein zou moeten zijn.
Zeven jaar wachten op vergroening
Bewoners van de Rivierenwijk vragen al ruim zeven jaar om vergroening van de Amerhof. Ze zijn in gesprek geweest met de gemeente, hebben meegedacht over plannen en verschillende scenario’s zien langskomen. Toch bleef echte verandering uit. Beloften over vergroening zijn niet waargemaakt en telkens werd het proces vertraagd door nieuwe projectleiders of door zorgen over het behoud van het kunstwerk. Die lange wachttijd zorgt voor frustratie, zeker omdat er in de wijk voorbeelden zijn waar het wél gelukt is.
Het kan anders: voorbeelden uit de buurt
In dezelfde Rivierenwijk ligt 'het Drakenplein'. Dat plein was ooit ook grauw en stenig, maar is inmiddels veranderd in een groene plek met extra speeltoestellen. Kinderen spelen er, buurtbewoners ontmoeten elkaar en het plein draagt bij aan verkoeling op warme dagen. Het laat zien dat vergroening niet alleen mooier is, maar ook echt werkt. Voor bewoners is het onbegrijpelijk dat zo’n verandering bij de Amerhof steeds vooruit wordt geschoven.
Kunst versus klimaat
Een belangrijk knelpunt is de status van de Amerhof als kunstwerk. De kunstenaar wordt gezien als een belangrijke partij en er is angst voor juridische stappen als het plein ingrijpend wordt aangepast. Volt vindt dat dit spanningsveld eerlijk moet worden benoemd. Klimaatverandering en leefbaarheid vragen om keuzes. Een ontwerp uit het verleden kan waardevol zijn, maar mag niet zwaarder wegen dan de gezondheid en het welzijn van bewoners nu.
De inzet van Volt Utrecht
Volt kiest daarom duidelijk voor het meest groene scenario. Niet alleen een randje groen, maar een plein dat echt wordt omgevormd tot een koele, groene ontmoetingsplek. Dat betekent durven zeggen dat het stenen tapijt plaats moet maken voor bomen, planten en ruimte om te verblijven. In de raad heeft Volt hiervoor een motie aangekondigd, omdat vergroening hier geen luxe is maar een noodzaak.
Tijd om te kiezen
De Amerhof staat symbool voor een bredere vraag in Utrecht: durven we woorden over vergroening om te zetten in daden? Bewoners hebben hun wens duidelijk uitgesproken. Nu is het aan de politiek om die stem serieus te nemen. De Rivierenwijk verdient een plein dat niet alleen bijzonder oogt, maar ook prettig voelt. Groen maakt het verschil.