Volt Den Haag bij stichting Ithaka

Dit is een initiatief dat precies dat doet wat overheidsbeleid keer op keer niet voor elkaar krijgt: nieuwkomers perspectief bieden op een menswaardige toekomst, met ruimte voor hun talenten, ambities en dromen.

Sinds de invoering van de nieuwe Wet Inburgering ligt de verantwoordelijkheid bij gemeenten. In theorie goed, geen versnippering meer, maar in de praktijk zien we dat gemeenten verdrinken in bureaucratie. Veel wordt georganiseerd, maar weinig wordt echt verbonden. En ondertussen blijven de mensen zelf, de nieuwkomers, buiten beeld.

Ithaka vult precies dat gat. Zij begeleiden mensen persoonlijk, met peer-to-peer methodiek en ervaren mentoren. Ze kijken niet naar wat iemand mist, maar naar wat iemand meebrengt. Er wordt gewerkt met stepping stones, maatwerktrajecten en sociale ondernemers. In tegenstelling tot het overheidsdenken in “beheersing” en “toetsing”, denkt Ithaka vanuit vertrouwen en groei.

Wat de gemeente niet kan, doet Ithaka wel: werkgevers verbinden aan kandidaten, hen ondersteunen bij taal en cultuur en risico’s wegnemen via sociale uitzendstructuren. Dat is precies het soort publiek-private samenwerking waar Volt groot voorstander van is. Zeker nu de arbeidsmarkt krap is en we het ons niet kunnen permitteren om opgeleide statushouders jarenlang aan de kant te laten staan.

Tijdens ons bezoek hoorden we schrijnende verhalen: over mensen die na vijf jaar nog geen werk hebben, over het verlies van land en carrière en over hoe taalgebrek structureel wordt overschat als grootste drempel. De werkelijkheid is: het systeem werkt tegen. De aanbestedingen stimuleren de laagste prijs, niet de beste hulp. Recruiters kijken niet verder dan een LinkedIn-profiel en of bedrijven hun social return gebruiken wordt niet gecontroleerd, terwijl miljarden aan publieke middelen rondgaan.

Ithaka laat zien dat het anders kan. Hun aanpak verdient navolging, niet alleen als uitzondering, maar als fundament. Laat Den Haag, als stad van vrede en recht, ook recht doen aan wie hier een nieuwe start maakt.

ENGLISH

Last month, Volt Den Haag visited the Ithaka Academy. An inspiring place where people new to the Netherlands find (or rediscover) their way to work, personal development, and social participation. The academy offers more than just guidance; they offer perspective, recognition of talent, and human dignity.

This is an initiative that does exactly what government policies repeatedly fail to do: offer newcomers a perspective on a dignified future, with space for their talents, ambitions, and dreams.

Since the introduction of the new Integration Act, the responsibility lies with municipalities. In theory, this is good – no more fragmentation, but in practice, we see that municipalities are drowning in bureaucracy. Much is organized, but little is genuinely connected. Meanwhile, the people themselves, the newcomers, remain out of sight.

Ithaka fills exactly that gap. They provide personal guidance, using a peer-to-peer methodology and experienced mentors. They don’t focus on what someone lacks, but on what they bring to the table. They work with stepping stones, customized pathways, and social entrepreneurs. Unlike the government’s focus on "control" and "testing," Ithaka thinks in terms of trust and growth.

What the municipality cannot do, Ithaka does: connecting employers with candidates, supporting them with language and cultural integration, and mitigating risks through social employment structures. This is exactly the type of public-private partnership that Volt strongly supports. Especially now that the labor market is tight, we cannot afford to leave skilled refugees on the sidelines for years.

During our visit, we heard heartbreaking stories: about people who still haven't found work after five years, about the loss of their country and careers, and about how language barriers are consistently overstated as the biggest obstacle. The reality is: the system works against them. Tendering procedures encourage the lowest price, not the best support. Recruiters only look at LinkedIn profiles, and whether companies use their social return is not monitored, while billions of public funds are being spent.

Ithaka shows that it can be done differently. Their approach deserves to be followed, not just as an exception, but as a foundation. Let The Hague, as a city of peace and justice, also do justice to those who are starting a new life here.