Biografie

Mijn naam is Rens de Boer (1988). Mijn tweede naam is Willem, naar mijn grootvader Jan Willem de Boer, een van de stichters van de Zaanse Schans. Ik kom uit Koog aan de Zaan, heb twee oudere broers, mijn ouders zijn met pensioen en samen met mijn vrouw Anna woon ik in Amsterdam. 

Ik ben nu voorgedragen als aspirant Topkandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen. Met een gevarieerde loopbaan heb ik de nodige ervaring voor volksvertegenwoordiger: Bachelor Bewegingswetenschappen en Research Master MPA aan de VU in Amsterdam #grassroots. Vervolgens een traineeship in zorg en welzijn (Rotterdam), daarna ben ik adviseur verzuim en inzetbaarheid geweest. In 2020 heb ik de stap gemaakt naar het Ministerie van VWS, omdat ik niet micro (bedrijven en medewerkers) maar macro (landelijk) bezig wilde zijn. Hier had ik een landelijk extern gerichte functie, adviseur Regioteam Arbeidsmarkt Zorg en Welzijn. Vervolgens heb ik, door artikel van Tim ‘s Jongers, de overstap naar het Ministerie van SZW gemaakt, omdat daar meer gezondheid wordt gemaakt dan bij VWS. Hier ben ik (senior) beleidsmedewerker Armoedebeleid, met inlevingsvermogen. Ik heb dus zeven vinkjes, maar ik ben geen “7-vinker”. 

Motivatie

Het is vrijdagavond 7 juli, twee dagen na het Commissiedebat Armoede- en Schuldenbeleid waarbij ik simultaan antwoorden moest maken voor het Commissiedebat van VWS. Het was een ratrace naar het einde van het politieke jaar. Mijn partner en ik zitten op de bank en we zien: “Rutte IV is gevallen”. Mijn partner kijkt me aan en zegt: “Nou Rens, daar ga je!”.

Ik weet al geruime tijd dat ik “Minister van Preventie” wil worden, dit is mijn BHAG. Sinds de vorige Tweede Kamerverkiezingen voel ik en weet ik dat ik bij Volt hoor. Ik had verwacht dat ik deze stap in 2025 zou maken. Toch, nu.

“Goede politiek begint met woede, maar eindigt met een wet”, Segers. In mijn werk heb ik er last van dat de politiek niet tot de kern van de zaak komt. Hier kwam ik al achter tijdens mijn research master, waarbij ik Nederlands en Europees beleid heb onderzocht. Als Rijksambtenaar ben ik soms bezig met randzaken, die veel tijd kosten en mijns inziens niet effectief (genoeg) zijn. Dit zijn “politieke keuzes” vanuit een coalitieakkoord. Als ambtenaar kan ik de Minister niet (echt) tegenspreken. Als volksvertegenwoordiger heb ik straks wel dat mandaat. Daarom, nu.